ایماگویه‌های کی‌یرکگارد

                                                                                                          چهارشنبه ۱۸ امرداد  ۱۴۰۲

«اعتمادبه‌نفس» صیغه‌ی زمان حال «امید» است.

 

اینگونه نیست که راه دشوار باشد بلکه این خود دشواری است که راه پیشاروی ماست.

 

مردم به دنبال آزادی بیان‌اند به عنوان جبران آزادی اندیشه‌ای که به ندرت  از آن استفاده می‌کنند.

 

اضطراب سرگیجه‌ی ناشی از آزادی است.

 

وقتی برچسبی به من می‌زنی، مرا نفی می‌کنی.

 

خیلی سخت است که معتقد شویم چون خیلی سخت است که مطیع (حقیقت) شویم.

 

بدون خطر کردن ایمان به دست نمی‌‌آید؛ هرچه بیشتر خطر کنی ایمان بیشتری به دست می‌آوری.

 

تناقض‌ها را از یک اندیشمند بگیر، ‌آنگاه از او یک پروفسور باقی می‌ماند.

 

کار دعا اثرگذاری بر خدا نیست بلکه تغییر دعاکننده است.

 

اگر می‌خواهی خدا از تو بدش بیاید، همراه گلّه (مردم) حرکت کن. 

   

خودکامه می‌میرد و حکومتش تمام می‌شود. شهید می‌میرد و حکومتش آغاز می‌شود.

 

پیشین: ایماگویه‌های مارک تواین