سین هفتم – سال اشتعال ملّی

                                                                                           چهارشنبه ۹ فروردین ۱۳۹۶

پارسال از سال قبلش پیش بود

«هرکه بامش بیش برفش بیش» بود

سال اشک و سال شک و سال باد

سال تشویق شعار «مرده‌باد»

قسمت ما انزوا شد،‌ به درک!

نفت مصروف غذا شد،‌ به درک!

سال رمّالی و جادو، فکّ بخت

رقص آن نظرنزدیک در جشن درخت

حرف اگر حرف است حقّا حرف من

در عراق و سوریه  حتّی یمن

با سلیمانی و طائب زد پلی

بین اوهام و جنون و کسخلی

پورسلمان نیمه‌ی جان من است

آورین بر او که ما را دژمن است

توأمان، همراه هم، بی‌ترس و بیم

شرق اوسط را به آتش می‌کشیم

نقد ممنوع است، پس از بیخ و بن

من فراقانونی‌ام جاجم نکن

خاتمی! از خشم من ایمن نباش

روی پوتین و اسد دارم کراش

عدلک جنسیّتی باشد چرند

من بدم می‌آید از لفظ «برند»

تا حسن تک‌دوره‌ای گردد هلا

ای رئیسی جان- مرسی اه- بیا

کل یوم ِخلق را سازی عروس

چون نهنگی*خفته در سال خروس

 

ضیاءالدین حسینی

*سال شصت‌وهفت، سال نهنگ بود